بررسی ارتباط بین تعداد ماست‌ سل ها و پریودنتیت مزمن

    زمینه: ماست ‌سل­ها، سلول­های آغازگر ایمنی و خط اول دفاع میزبان در مقابل عفونت­های باکتریایی و انگلی هستند و در واکنش­های آلرژیک، هموستاز موضعی، التهاب و آنژیوژنز نقش مهمی دارند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط تعداد ماست‌ سل­ها با پریودنتیت مزمن انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه مورد- شاهدی در افراد مراجعه­کننده به مراکز تخصصی دندان­پزشکی شهر قزوین در سال 84- 1383 انجام گرفت. ابتدا عمق پروبینگ، حد چسبندگی بالینی، خون­ریزی حین پروب و شاخص لثه و پلاک تعیین و ثبت شد. سپس بیوپسی­های لثه‌ای از 20 محل پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته (گروه مورد) و 18 محل سالم یا ژنژیویت (گروه شاهد)، توسط جراحی پریودنتال (فلپ و افزایش طول تاج ) به دست آمدند. جهت بررسی هیستولوژیکی التهاب از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) و جهت بررسی ماست‌ سل­ها از تولوئیدن بلو استفاده شد. شمارش سلول­ها و درجه­بندی التهاب در مقاطع 5 میکرونی 3 بار توسط دو مشاهده‌گر با میکروسکوپ نوری و بزرگ نمایی 100و400 انجام و داده­ها با آزمون­های آماری تی و آنوا تحلیل شدند.   یافته‌ها: میانگین تعداد ماست‌ سل­ها در گروه مورد 1/23 ± 5/34 و در گروه شاهد با 8/9 ± 13سلول و این اختلاف از لحاظ آماری معنی­دار بود (001/0= P ). این میانگین در درجه­های کم التهاب آسیب­شناسی نیز در گروه مورد 2/33 ± 2/42 و در گروه شاهد 4/5 ± 4/8 سلول و این اختلاف از لحاظ آماری معنی­دار بود (04/0= P )، در حالی که در درجه­های زیاد التهاب معنی­دار نبود.   نتیجه­گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تعداد ماست سل­ها در نواحی مبتلا به پریودنتیت مزمن بیش­تر از نواحی سالم می­باشد. با توجه به یافته­های فوق، بررسی­های وسیع‌تری با روش­های دقیق­تر جهت روشن‌تر شدن نقش این سلول­ها در پاتوژنز پریودنتیت مزمن، همچنین توجه به جنبه‌های دینامیک دفاع میزبان همزمان با ارزیابی سایر جوانب ایمنی توصیه می‌شود.